มหาวิทยาลัยได้พัฒนาอุปกรณ์สำหรับตรวจวัดสภาพอากาศด้วยเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตของสรรพสิ่ง ซึ่งสามารถวัดปริมาณของ ฝุ่นละอองในอากาศ (PM 2.5 , PM10) อีกทั้งสามารถวัดสภาพแวดล้อมที่เกี่ยวกับสภาพอากาศได้แก่ อุณหภูมิ ความชื้นในอากาศ ผ่านทางเซนต์เซอร์ตรวจจับ ซึ่งปัจจัยต่าง ๆ ดังกล่าวข้างต้นส่งผลต่อสภาพแวดล้อมของอากาศโดยรวม โดยจัดเก็บลงฐานข้อมูลขนาดใหญ่ จากนั้นทำการนำเอาข้อมูลที่จัดเก็บได้มาสร้างโมเดลสำหรับการพยากรณ์ปริมาณฝุ่นละอองในอากาศโดยอาศัยเทคนิคการทำเหมืองข้อมูล นอกจากนั้นได้กทำระบบแจ้งเตือนภัยเมื่อมีการตรวจพบหรือพยากรณ์ ว่าสภาพอากาศที่มีฝุ่นละอองเกินค่ามาตรฐาน